Na een boeiende bijeenkomst van de werkgroep Tycho op woensdag 10 april, besloot de groep om gezamenlijk naar de bliksemtrap te gaan om de komeet 12P/Pons-Brooks te observeren. 
De komeet bevond zich recht onder een smalle maansikkel, die samen met Jupiter een adembenemende driehoek vormde aan de westelijke horizon. Vanaf de bliksemtrap hadden ze een prachtig vrij zicht op dit schouwspel, waarbij de smalle maansikkel en Jupiter opvallend helder waren. Het asgrauwe schijnsel op de Maan, veroorzaakt door het weerkaatste licht van de Zon op de aarde naar de Maan, voegde een extra dimensie toe aan de ervaring. Bovendien konden ze duidelijk de maantjes van Jupiter waarnemen, wat de avond nog specialer maakte.

Ondanks dat het nog schemerde omstreeks 22u, probeerden ze de komeet te spotten. Het duurde tot ongeveer 22u30 voordat ze hem met een 10X50 verrekijker als een vaag pluisje konden zien, iets links van een herkenbaar puntig sterretje. Op een foto genomen met een 200mm telelens was de komeet al duidelijker zichtbaar. Na ongeveer tien minuten konden ze met de verrekijker een hint van een staart waarnemen, met een licht asymmetrisch gevormde coma. Hoewel het komeetstaartje goed te zien was op de foto, was de komeet met het blote oog niet waarneembaar.

Om de helderheid van de komeet te schatten, gebruikten we het sterretje πAri als referentie, dat een magnitude van 5,3 heeft. De komeet leek iets helderder en werd geschat op magnitude 4,5. De komende avonden zal de komeet zich ten zuiden van Jupiter langzaam naar links bewegen en volgens berekeningen telkens iets helderder worden, maar naar verwachting zal hij niet echt zichtbaar zijn met het blote oog. Ondertussen nadert de komeet ook de horizon en zal hij tegen het einde van de maand niet meer waarneembaar zijn. Na dit jaar zullen alleen de jongsten onder ons de komeet rond 2095 opnieuw kunnen aanschouwen.

Een uitvergroting van de vorige afbeelding waarop je de asymmetrische helderheidsspreiding kan zien, dewelke de staartvorming aangeeft.